Zasady prowadzenia księgowości uproszczonej

Księgowość uproszczona nazywana jest również małą księgowością i charakteryzuje się przede wszystkim tym, że jest zdecydowanie łatwiejszą formą rozliczenia od tzw. księgowości pełnej. Należy jednak wziąć pod uwagę, że mimo mniejszego skomplikowania takiej księgowości, a także tego, że samodzielne prowadzenie nie wymaga specjalistycznych uprawnień, to dla osoby bez doświadczenia może być zawiły i niełatwy proces. Co więcej, nawet księgowość uproszczona wymaga ciągłego śledzenia zmieniających się przepisów, jak i również ich poprawnej interpretacji. W związku z tym warto dowiedzieć się więcej o zasadach prowadzenia księgowości uproszczonej, a także skorzystać z pomocy oferowanej przez biura rachunkowe.

Na czym polega uproszczona księgowość?

Jak zostało wspomniane uproszczona księgowość jest łatwiejszym sposobem rozliczania z urzędem skarbowym. Dokładniej ujmując jest to forma rozliczenia, która jest przeznaczona przede wszystkim dla osób fizycznych i przedsiębiorców, gdzie roczne przychody nie przekroczyły wartości 2 milionów euro. Przekroczenie tego limitu wiąże się z obowiązkiem prowadzenia księgowości pełnej.

Podstawą rozliczenia jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Księga musi zostać założona z pierwszym dniem prowadzenia działalności gospodarczej lub 1 stycznia danego roku podatkowego. Uwzględnia ona następujące czynniki:

  • przychody,
  • zakup towarów i materiałów,
  • wydatki związane z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej,
  • nakłady na prace badawczo-rozwojowe.

Podatek od dochodu, może być obliczany na zasadach ogólnych, czyli w oparciu o stawki: 18% i 32%, lub też liniowo, w oparciu o stawkę równą 19%.

Formy rozliczania działalności gospodarczej

Księgowość uproszczona uznaje dodatkowo dwa inne sposoby rozliczenia podatkowego. Oprócz prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, możliwe jest także rozliczenie ryczałtowe lub poprzez kartę podatkową. Ryczałt ewidencjonowany polega na obliczaniu podatku na podstawie uzyskiwanych przychodów, pomijając przy tym koszty. Przedsiębiorca musi uregulować zobowiązanie podatkowe nawet w przypadku strat, aczkolwiek stawki ryczałtu są niższe niż standardowe stawki podatkowe. Karta podatkowa jest natomiast dość rzadko stosowanym rozwiązaniem, bowiem należy uwzględnić ścisłe kryteria działalności. Przy tym wariancie występuje stała stawka podatku - niezależna od osiąganego przychodu.

 

długopis w dłoni